Circumcision ေယာက္်ားပန္းအဖ်ား (သို႔) ခြဲစိပ္ဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္ရင္
ေခါင္းစဥ္ဖတ္ျပီး ကြ်န္ေတာ့ကို ဆာဂ်င္လို႔မထင္ပါနဲ႔။ ရိုးရိုးဆရာဝန္ပါ။ အစံုသုတ္လို႔လဲေခၚတယ္။ ဖ်ားတာနာတာ လာပါ၊ ခြဲစရာလဲ ခြဲေပး၊ ေမြးစရာလဲ ေမြး၊ ကေလး-လူၾကီး၊ အပ်ိဳ-အအို၊ အရိုးဆိုလဲရ၊ ၉၆ ပါးမကပါ။ ဒီေရာဂါကို ဘယ္ဆရာဝန္မဆို လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႕႕႕
က်ားလိင္အဂၤါ ထိပ္ဖ်ားပိုင္းကို Foreskin (Prepuce) ေခၚတဲ့ အေရျပားနဲ႔ ဖံုးေပးထားတယ္။ ငယ္တံုးမွာ အတြင္းပိုင္း သြားကပ္ေနတာကို အရြယ္ေရာက္ခ်ိန္မွာ အေပၚဆြဲတင္ရင္ ပြင့္လာရပါမယ္။ ကေလးကို စမ္းၾကည့္တာနဲ႔ ဆြဲဖြင့္ရင္ ပြင့္လာႏိုင္ေျခကို သိတယ္။ အတင္းဆြဲဖြင့္မေပးရပါ။ အကုန္ ဖြင့္မရရင္ေတာ့ Phimosis ပန္းငံုေနတယ္လို႔ ေခၚတယ္။ ခြဲစိပ္ေပးရလိမ့္မယ္။
ဆီးသြာတဲ့အခါ ကေလးက မငိုဘူးဆိုရင္ နဲနဲၾကီးေအာင္ ေစာင့္ႏိုင္ပါတယ္။ အညစ္အေၾကး ေအာင္းေနတတ္တယ္။ အဆီဥေလးေတြလဲ ျဖစ္လာတတ္တယ္။ အသာအယာ၊ လိုအပ္ရင္ ထံုေဆးနဲ႔ ရွင္းထုတ္ေပးရမယ္။ ပန္းေခါင္းေလး ျပာေနတာ ေတြ႔လာရမယ္။ ေသြးေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္ခဲ့ရလို႔ပါ။ လုပ္ေပးျပီး၊ ခ်က္ခ်င္းျပန္ေကာင္းသြားမယ္။
ေယာက္်ားေလးရဲ႕ ပန္းအဖ်ား လွီးျဖတ္ေပးတာကို ေဆးပညာအရ လိုအပ္လို႔ လုပ္ေပးရတာရွိသလို ဘာသာေရးအရ လုပ္ၾကရတာလဲ ရွိတယ္။ ဂ်ဴးေတြမွာ Commandment from God အရလုပ္ၾကရျပီး၊ အစၥလမ္ေတာ့ ကိုရမ္မွာ မပါေပမဲ့ အမ်ားအားျဖင့္ Sunnah လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္တရပ္လို႔ သတ္မွတ္ျပီး၊ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ လုပ္ၾကပါတယ္။ အာဖရိကမွာလဲ ကက္သလစ္မဟုတ္တဲ့ ခရစ္ယန္ဘုရားေက်ာင္းမ်ားက လုပ္ေစတာပါဘဲ။
သမိုင္းအရ ျပန္ၾကည့္ရင္ ဟိုေရွးေရွး ဘီစီ ၁၃၆ဝ အီဂ်စ္ ယဥ္ေက်းမႈေခတ္ကတည္းက ရွိခဲ့တယ္လို႔ အရုပ္ေတြၾကည့္ျပီး သိရတယ္။ အဲဒီတံုးက ေခတ္စားခဲ့တဲ့ ယဇ္ပူေဇာ္မႈ သေဘာအရ ၾကီးေကာင္ဝင္ေတာ့မဲ့ ေယာက္်ားေလးကို ဒီလိုလုပ္ထားရင္ အိမ္ေထာင္ေရး ေဖါက္ျပန္မႈ နည္းေစေအာင္၊ မိန္းမေတြကုိ ဆြဲေဆာင္မႈ နည္းေစေအာင္၊ သန္႔ရွင္းေရး ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြရွိမယ္လို႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ပါတယ္။
အာဖရိကတိုက္ေျမာက္ပိုင္းနဲ႔ အာေရဗ်ကြ်န္းဆြယ္မွာေနၾကတဲ့ ေရွးေဟာင္း Semitic လူမ်ိဳးအားလံုးက အကုန္အစင္ မဟုတ္ေတာင္ အမ်ားက လုိက္နာ က်င့္သံုးခဲ့ၾကပါသတဲ့။ ဒါေပမဲ့ မဟာအလက္ဇန္းဒါးေဒသေတြကို ေအာင္ႏိုင္တဲ့အခါ ဂရိေတြက ဒီနည္းကို မၾကိဳက္လို႔ အေလ့အထနည္းသြားေစခဲ့ပါတယ္။
တကမာၻလံုးမွာ ၃ဝ% ေသာ ေယာက္်ားေလးမ်ား ပန္းအဖ်ားလွီးျဖတ္ေပးတာ လုပ္ၾကရတယ္တယ္။ အဲဒီအထဲက ၇ဝ% ကေတာ့ မြတ္ဆလင္မ်ား ျဖစ္ပါသတဲ့။ ၁၉၃၄ ကတည္းက Gomco clamp ကိရိယာကိုသံုးတယ္။ ေမြးစကေလးအတြက္ Plastibell ကိရိယာဆိုတာကို ၁၉၅၉ ကတည္းက သံုးတယ္။ ပလပ္စတကြင္းေလးတခုပါ။ အခု ကိရိယာေတြမသံုးဘဲ ခြဲစိပ္တာက ပိုမ်ားပါတယ္။
ဘာသာေရးအရ လုပ္ၾကရာမွာ ေရွးကဆိုရင္ အသံုးအေဆာင္ ကိရိယာေတြကို ခန္႔ညားလွတဲ့ သားေရဖံုးေသတၲာနဲ႔ ထည့္တယ္။ ဂ်ဴးေတြကေတာ့ ေငြထည္ေတြ သံုးျပီး၊ သတ္မွတ္ထားတဲ့ဝတ္စံုေတြ ဝတ္ရတယ္။ ၈ ရက္ ေျမာက္ေန႔မွာ လုပ္ရတယ္။ မလုပ္ဘဲ ေသသြားသူကိုေတာင္ မသာမခ်ခင္ လုပ္ေပးတာလဲ ရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕က အကအခုန္ေတြေတာင္ ပါတာေသးတာ။
ဆာကမ္ေဇးရွင္းကို အဆိုး-အေကာင္း၊ လုပ္သင့္-မသင့္ ျငင္းေနၾကပါတယ္။ ပန္းျဖတ္လို႔ မေကာင္းက်ိဳးဆက္ရတာကို ေလ့လာရင္ ကိန္းဂဏန္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ ရွိတယ္။ ဝ႕ဝ၆% ကေန ၅၅% အထိ။ ေသြးယိုတာနဲ႔ ပိုးဝင္တာ။ ေနရာေဒသေတာ့ ကြာပါတယ္။ ၁၉၉၉ က ႏိုက္ဂ်ီရီးယားမွာ ကေလး ၄၈ ေယာက္ကို ဆန္းစစ္ေတာ့ ေသြးယိုတာ ၅၂%၊ ပိုးဝင္တာ ၂၁% ေတာင္ရွိတယ္။ အေမရိကားမွာ ကေလးေပါင္း ၃၅၄၂၉၇ ေယာက္ကို ေလ့လာေတာ့ ဝ႕ဝ၁ ကေန ဝ႕ဝ၂% ရွိတယ္လို႔ ထုတ္ျပန္တယ္။ အခုေျပာေနတာေတြက လက္ငင္း ဆိုးက်ိဳးေတြသာျဖစ္ျပီး၊ ရွာရွားပါးပါး ေနာင္မွာ ျဖစ္ႏိုင္တာေတြလည္း ရွိေသးတယ္။ တရွဴးေတြ ေရာင္တာ၊ ေသြးမေလွ်ာက္တာနဲ႔ အမာရြက္ျဖစ္တာ၊ ထိပ္ဝက်ဥ္းသြားတာ။ တျခားဟာေတြလဲ ရွိေသးတယ္။
ေယာက္်ားရဲ႔ ပန္းဖ်ားျဖတ္ေပးလို႔ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာအေပၚ သက္ေရာက္မႈရွိတယ္၊ မရွိဘူးလဲ ျငင္းၾကတာဘဲ။ ၁၉၉၉ မွာ အေမရိကန္ ကေလးေဆးပညာ အကယ္ဒမီကေန ေျပာတာက၊ လိင္ဆက္ဆံေရးမွာ ထိခိုက္မႈ အနည္းနဲ႔အမ်ား ရွိႏိုင္သတဲ့။ ၂ဝဝ၂ မွာ သုေတသန တခုက မိေမြးတိုင္းရွိတဲ့ က်ားအဂၤါမွာ ေထာင္ခ်ီတဲ့ အာရံုေၾကာေတြ ရွိေနတာကို ပန္းျဖတ္တာ လုပ္လိုက္လို႔ ပ်က္စီးသြားေစတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ အေမရိကန္ မိသားစုဆရာဝန္မ်ား အသင္းကေတာ့ ၂ဝဝ၇ မွာ ဒါ မေရရာပါဘူးတဲ့။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ပန္းျဖတ္ေပး လိုက္ရင္ ပန္းထိပ္ဖ်ားက ထူသြား၊ ထံုသြားတယ္။ အာရံုခံ နည္းသြားေစတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေက်နပ္မႈကို သြားမသက္ေရာက္ ပါဘူးတဲ့။ ၂ဝဝ၆ မွာ ျဗိတိန္ BMA က ေျပာတာကေတာ့ ပန္းျဖတ္ရလို႔ ခြဲစိပ္ရတာဟာ ေဆးပညာ အရေရာ စိတ္ပိုင္းပါ သက္ေရာက္မႈ ရွိတယ္တဲ့။
အေရျပားျဖတ္ရာမွာ မ်ားသြားတာနဲ႔ နည္းသြားတာ ျဖစ္တတ္တယ္။ မ်ားတာလဲ မေကာင္း၊ နည္းတာလဲ မေကာင္းပါ။ ကာကြယ္မႈနဲ႔ စိုစြတ္ေစတဲ့ အလုပ္ကို အနည္းနဲ႔အမ်ား ထိခိုက္မယ္။ ခြဲစိပ္ျပဳျပင္ျပီးတာနဲ႔ ျပန္ဆြဲဖံုးလိုက္ရင္ ၃ ပံု ၁ ပံု အုပ္ေနမွ ေကာင္းတယ္။ အေပၚဖံုးအေရျပားရဲ႕ ေအာက္ပိုင္း။ အလယ္တည့္တည့္မွာ လိင္တံရဲ႕ေခါင္းကို လာဆက္ထားတဲ့ ေနရာကို Frenulum လို႔ေခၚတယ္။ ဒီေနရာမွာ Meissner's corpuscles ေခၚတဲ့ စပါယ္ရွယ္ အာရံုေၾကာေတြ ေထာင္နဲ႔ခ်ီ ရွိတယ္။ အေရျပားျဖတ္ေပးတာ လုပ္လိုက္ရင္ ဒါမ်ိဳးေတြ အေတာ္ ပါသြားတတ္တယ္။ Frenulum ကို ခ်န္ထားမွ ေကာင္းပါတယ္။ ျဖတ္ျပီးျပီးခ်င္ ၾကည္လိုက္ရင္ေတာ့ အဖုအထစ္ ရွိေနသလို ျမင္ရေပမဲ့ ခ်န္ထားတာ ေနာင္အတြက္ ေကာင္းတယ္။
ျဖတ္ေပးတာ နည္းရင္လဲ ကုေပးတာ အရာ မေရာက္ဘူး။ ထပ္လုပ္ခ်င္ လုပ္ရတတ္တယ္။ သိပ္ငယ္တဲ့ ကေလးကို လုပ္ရရင္ ဘယ္ေလာက္ ျဖတ္ထုတ္မလဲ ဆံုးျဖတ္ရတာ ပိုခက္တယ္။ ထံုေဆးနဲ႔ခြဲရင္ ကေလးက ျငိမ္ေနတာ မဟုတ္လို႔ ပို ခက္တယ္။ ေမ့ေဆးေပးတာလဲ အထူးဂရုစိုက္ရတဲ့ အရြယ္ပါ။ ခြဲစိပ္အျပီး သန္႔ရွင္းေရးနဲ႔ ေဆးထည့္တာလဲ အေရးပါတယ္။ ခြဲျပီး ဂရုအစိုက္ နည္းရင္ မက်က္ေသးတဲ့ အေရျပားေတြက မေတာ္တဲ့ ေနရာခ်င္း သြားဆက္ေနရင္ တံတားလို ျဖစ္သြား တတ္ေသးတယ္။
ပန္းငံုတာျဖတ္ျခင္းနဲ႔ HIV အေၾကာင္း သိသင့္တယ္။ ပန္းငံုတာျဖတ္ေပးရင္ လိင္တံပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေနတတ္တဲ့ (ဗက္တီးရီးယား ကြန္ျမဴနတီ) ကို ေျပာင္းလဲေစတာမို႔ HIV ကို ကာကြယ္ရာ က်တယ္လို႔ ဆိုတာတယ္။ Translational Genomics Research Institute နဲ႔ Johns Hopkins University ေတြက သုေတသန လုပ္ထားတယ္။ အေၾကာင္းနဲ႔ အက်ိဳး ဆက္စပ္မႈ ဆိုတာ ပန္းငံုတာ ျဖတ္ျခင္းနဲ႔ HIV မွာ သိသာတယ္တဲ့။ စမ္းသပ္တာကလဲ ပန္းငံုတာ ျဖတ္တာ အေလ့နည္းျပီး၊ HIV အျဖစ္မ်ားလွတဲ့ ဆာဟာရ ေအာက္ပိုင္း ေနရာေတြမွာ။ သက္သာတာ ၄ဝ% ရွိတယ္။ ဆိုခ်င္တာက ပန္းငံုျဖတ္သူ ေယာက္်ားထဲမွာ ၁ဝဝ ဆို ၄ဝ က HIV အျဖစ္ နည္းတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အဲလို ပန္းအေရျပား ျဖတ္ေပးတာေၾကာင့္ ဗက္တီးရီးယားေတြရဲ႕ Ecosystem ေျပာင္းသြားလို႔တဲ့။ ဒီေတာ့ ေယာက္်ား လုပ္သူကေန သူနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့ မိန္းမေမြးလမ္း ပိုးဝင္တာ နည္းသြားေစလို႔တဲ့။ ေလမၾကိဳက္တဲ့ ဗက္တီးရီးယား Anaerobic bacteria ေတြကို ရွင္းျပစ္ရာက်တယ္။ ကပ္ကပ္သပ္သပ္ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ျမဴးကပ္စ္ထြက္တဲ့ အေပၚဖံုး Mucosal tissue က နည္းသြားလို႔ ဆက္ဆံေနတံုး မိန္းမကိုယ္က ထြက္တဲ့ အရည္ Vaginal secretions နဲ႔ေတြ႕ဘိုလဲ နည္းေစတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ရွိခ်င္ရွိေနမဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္ နဲ႔ Target immune cells ခုခံအား ဆဲလ္ေတြ အျပန္အလွန္ျပဳတာလဲ နည္းေစတယ္။
ပန္းအဖ်ားခြဲစိပ္လိုက္တာေၾကာင့္ ပန္းကို ထိပ္ဖ်ားမွာဖံုးေနတဲ့ အေရျပားေအာက္လႊာ Inner foreskin ဟာ မာေက်ာလာတယ္။ Keratinization ျဖစ္တာလို႔ ေခၚတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Target immune cells ကို ကာကြယ္မႈ ပိုရေစတယ္။ ေနာက္ျပီး အဲလိုျဖတ္လိုက္လို႔ စိုစြတ္မႈနည္းျပီး ေလပိုရေစလို႔ ေလမၾကိဳက္တဲ့ပိုး Anaerobic bacteria ေတြနည္းေစတယ္။ ဒီအေကာင္ေတြရွိေနရင္ Target immune cells ေတြကို HIV ဒဏ္ ခံရေစႏိုင္တယ္။ ဗက္တီးရီးယား အဆိုးနဲ႔ အေကာင္း အေရအတြက္ ေျပာင္းသြားေစပါသတဲ့။ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္က ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြအရ HIV ရတာကို သိသိသာသာ နည္းေစတယ္လို႔ ဆိုခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုလုပ္နည္းက နဲနဲသာ အကာအကြယ္ေပးႏိုင္လို႔ တျခား ကာကြယ္နည္းေတြကို အစားထိုးလို႔ မသင့္ဘူလို႔ ဆိုပါတယ္။
မိန္းကေလးေတြကို လုပ္ေပးတာလဲ အာဖရိကားမွာ လုပ္ေနၾကတာ ၾကာလွပါျပီ။ မိန္းကေလးရဲ႕ မ-အဂၤါကို လွီးျဖတ္ ထုတ္ျပစ္တာပါ။ ဒီနည္းမွာလဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး။ အစိေနရာကို လွီးထုတ္တာ ရွိသလို၊ ႏႈတ္ခမ္းသားကို ထုတ္တာလဲ ရွိတယ္။ ၁၉၇၉ ေရာက္မွ က်န္းမာေရး ရႈေဒါင့္ကေန ေျပာဆို လာၾကရတယ္။ အခုလဲ မေပ်ာက္ေသးပါဘူး။ ေဆးပညာအရေျပာရရင္ မလုပ္သင့္တာပါ။ အခြင့္အေရးသမားေတြ ေျပာေနတာက သဘာဝက်ပါတယ္။
ဒီ (ေအာ္ပေရးရွင္း) က (ဗဲရီး-မိုင္နာ)ပါ။ ဒါေပမဲ့ ကြ်မ္းက်င္တဲ့ ဆရာဝန္ကိုသာ အားကိုးပါ။ ေရွ႕ေနပ်ိဳမွ၊ သမားအိုမွ ဆိုတာ ရွိတယ္ မဟုတ္လား။ အေတြ႔အၾကံဳမ်ားတဲ့ သူေတြက အေသးစိပ္ကအစ ၾကိဳျမင္တတ္တယ္။ ခြဲစိပ္ဆရာဝန္ တေယာက္ရဲ႕ ရွိအပ္တဲ့ အရည္အေသြး (၃) ရပ္ ေျပာစမွတ္ရွိတယ္။ မိန္းမလ္လို ညင္သာသိမ္ေမြ႔ရမယ္။ သိန္းငွက္တို႔ မ်က္စိလို စူးရွျပီး ျမင္ႏိုင္စြမ္းေကာင္းရတယ္။ ေနာက္ဆံုး ျခေသၤ့တို႔ထံုး ႏွလံုးမူဆိုတာ ပိုအေရးၾကီးတယ္။ သားေကာင္ကို ဖမ္းရင္ သားေကာင္အၾကီးစားကို စိုက္ထုတ္တဲ့လံု႔လနဲ႔ ယုန္ကေလးကို စိုက္ထုတ္ရတဲ့လံု႔လ အတူတူထားရတယ္၊ (မိုင္နာ-ေအာ္ပေရးရွင္း) ဆိုျပီး ခပ္ေပါ့ေပါ့ မလုပ္ရဘူး။
ဆရာဝန္၊ ေဆးေက်ာင္းသားေတြဆိုရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ထက္ ေတာ္တဲ့ တတ္တဲ့ခြဲစိတ္ဆရာဝန္သင္ၾကားတာကိုသာ လိုက္နာၾကေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါမွသာ ကြ်န္ေတာ့္ထက္ ပိုေတာ္မယ္။
ဓါတ္ပံု = ၁၇-၁-၂ဝ၁၂ ယမုန္နာေဆးခန္းမွာ ကေလးငယ္ေယာက္ရ့ဲ ပန္းအဖ်ားကို ခြဲစိတ္ျပဳျပင္ေပးခဲ့စဥ္
Dr. တင့္ေဆြ